Blog 16: June 11th

12 juni 2018 - Mombasa, Kenia

Allereerst sorry voor de late blog, maar we zijn aardig druk geweest deze week! Nog 2 weekjes hier en dan zit het er (voor nu) op en gaan we terug naar Nederland. Aan de ene kant zin om iedereen weer te zien, maar we gaan hier ook goede vrienden en een prachtig land achterlaten. Het is zo dubbel omdat we hier ons leven opgebouwd hebben, maar ook wat in Nederland achtergelaten hebben. Maar voor nu nog genieten en voor jullie: geniet van deze nieuwe blog!

Vrijdag was een vrije dag. We hebben achterstallig werk ingehaald en hebben we genoten van het heerlijke weer en van Gods schepping, die hier heel mooi is, zoals we al veel vaker hebben gezegd😊

Zaterdag was boodschappendag, blogdag en fotodag. Niet erg boeiend dus, maar we hebben wel weer lekker van het strand genoten 😉

Zondag gingen we weer naar Nyali Baptist Church om 7.30 am, het was een mooie dienst! Het ging over de eerste christengemeente. Wat zijn kenmerken van die gemeente? Ze luisterden aandachtig naar het Woord van God door de preek, ze hadden gemeenschap met elkaar en ze baden voor en met elkaar. Om 10.30 am gingen we naar Crossroads, daar voelt het echt als thuiskomen, hoewel Nyali Baptist ook als thuiskomen voelt, allebei zijn het zulke fijne gemeentes! In Crossroads ging het over heilig leven zonder boosheid. Vergeef je vijanden!
Daarna zijn we nog fijn even naar het strand geweest😊

Maandag was een nieuwe schooldag. We startten met de werkjes die we van een van de leraren hadden gekregen, maar halverwege kwam Jemima met Saumu, een meisje uit grade 1. Ze had wonden aan haar teen, die er volgens zus Salma al 4 maanden zaten. Dus wij gingen met haar naar het ziekenhuis. Het is altijd weer een belevenis om daar te zijn, maar het betekent ook dat we lang lang lang moeten wachten. We waren er om 9 uur en uiteindelijk gingen we er om 12 uur, onverrichter zake, weg, omdat de dermatoloog er niet was. Maar we kregen we haar nummer, dus hebben we wel een afspraak met haar kunnen maken, dat is wel erg fijn!

Dinsdag gingen we weer naar school. Eerst hadden we in het ziekenhuis gecheckt of de dermatoloog toch niet aanwezig was, maar ze was er niet helaas. We hebben haar gebeld en de afspraak vast gezet. Daarna naar school, daar hebben we wat hand- en spandiensten zoals boeken kaften en kranten knippen, verricht. ’s Middags zijn we naar het strand geweest en ’s avonds nog naar de kerk. Het ging over dat je een plicht hebt als christen, om levens te veranderen en te transformeren. We moeten ons lichaam als heilige offers brengen om tot eer van God te kunnen leven (Romeinen 12:1 en 2). Wat hebben wij als christenen een taak!

Woensdag gingen we weer op zoek naar de straatkids van Nyali. De hele dag zijn we daarmee bezig geweest, maar uiteindelijk hebben we er maar een paar gesproken. Voor de rest was het een bijkom-dagje waarin we ook veel gepraat hebben, met mensen van het strand, met elkaar en ook zo’n dag is erg fijn. Sommige cultuurdingen kregen we uitgelegd, dat was echt fijn! Op zulke dagen zijn we bewust van de dingen die wij hebben gekregen en hoe gezegend we zijn, maar ook de andere kant: wat een taak we hebben gekregen en wat God van ons vraagt!

Donderdag gingen we naar school. Eerst liepen we langs het ziekenhuis, maar Saumu was niet op school dus konden we haar niet naar de dermatoloog brengen. De dermatoloog kwam wel naar het ziekenhuis dus hebben we in real life even een nieuwe afspraak gemaakt voor vrijdag. We zouden Saumu, als ze dan niet op school was, op gaan halen. Daarna hebben we wat zwakke kids van pp2 geholpen met lezen, opzet voor groepsplannen ontworpen en schriften geniet.

Vrijdag gingen we weer naar school. Op school aangekomen was Saumu er inderdaad niet. Met een leerling van grade 3 en Jemima gingen we langs haar huis, wat nog best een eind lopen was. We haalden haar en haar moeder op en gingen langs de dermatoloog. Na een grondig onderzoek kreeg ze 4! verschillende medicijnen voorgeschreven: 1 om haar voet in de spoelen, 1 om te slikken, en 2 crèmes om te smeren. Wij hebben goed overlegd en uiteindelijk bleken er maar 2 echt nodig te zijn, eventueel de 3e erbij. Daarna zijn we terug naar school gegaan. ’s Middags zouden we met de straatkids weer naar het strand gaan, maar we zagen er maar 2 en zij gingen juist weg uit Nyali naar huis. Het zijn namelijk niet echt straatkinderen, maar meer voedselkinderen. Kinderen die thuis weggaan om te bedelen voor eten, omdat thuis geen eten is. ’s Nachts gaan ze dan wel terug naar huis om te slapen. Een aantal gaan echter niet naar school en dat is waarom we met hen in contact willen blijven. Uiteindelijk zijn we nog wel even naar het strand geweest, maar zonder de kids. ’s Avonds gingen we naar de kesha (overnight prayer). De hele nacht bidden voor de moslims, die nu in ramadan zijn. Bidden jullie mee? Wij zijn geroepen om het licht van de wereld te zijn! Voor ons komt dit dichtbij omdat een aantal goede vrienden moslim zijn.

Zaterdag hadden we besloten om naar Diani Beach te gaan. Het is 2 uur heen en 2 uur terug reizen, maar het scheen er erg mooi te zijn, dus wilden we er wel graag heen. Eenmaal aangekomen was dat zeker niet teveel gezegd! Het strand is er super wit, het water is er 3 kleuren blauw en wat een palmbomen! Over de rust nog maar niet gesproken! Natuurlijk hebben we heel wat foto’s gemaakt en hebben we er genoten. Uiteraard een typische Afrikaanse lunch gegeten: chapati na marahagwe (chapati en bruine bonen). Na de lange reis terug, kwamen we zeer voldaan weer thuis in Nyali.

Zondag gingen we weer eens naar Glory Tabernacle. Dit is de kerk van Rianne en Julius, en van een aantal vrienden van ons. Het was echt leuk om weer even terug te zijn, maar we weten ook weer waarom we Crossroads en Nyali Baptist Church zo waarderen 😊
’s Middags gingen we met Rianne mee naar één van de pleeggezinnen, Patricia en James. Zij hebben 6 kinderen in huis waar ze voor zorgen. Heel mooi om te zien hoe dit werkt en hoe het levens van de kinderen verandert! Natuurlijk gingen we nog even uitwaaien op het strand en daarna lekker naar huis.

Maandag gingen we weer naar school. We hadden de weegschaal en meetlat meegekregen van Rianne, want alle kids moeten gemeten en gewogen worden om te kijken of ze wel goed genoeg groeien. Als dat niet het geval is, moet daar extra aandacht aan gegeven worden. Inmiddels hebben we 2 hele klassen gedaan, het is nog best een flinke klus. Ook kwam Rianne langs op school en hebben we nog een wond verzorgd. Erg nuttige dag dus!

Foto's komen later nog! :)